Roman Korban urodził się na Huculszczyźnie. Pod koniec II wojny światowej brał udział w ruchu oporu. Po wojnie zetknął się ze sportem, któremu zaprzedał się po dzień dzisiejszy. W latach 1947-1952 startował nieprzewanie w reprezentacji Polski. W biegach na średnie dystanse w latach pięćdziesiątych był kilkakrotnie mistrzem i rekordzistą Polski, uczestnikiem igrzysk Olimpijskich w Helsinkach w 1952 r. Bojowy, twardy, wygrywał często z teoretycznie lepszymi przeciwnikami. Ukończył Akademię Wychowania Fizycznego w Warszawie, stopień doktora uzyskał z historii sportu polonijnego. Jako trener pełnił funkcję szefa wyszkolenia Polskiego Związku Lekkoatletycznego, jak równiez przewodniczącego Centralnej Rady Trenerów. W latach siedemdziesiątych przebywając w USA zetknął się ze środowiskiem polonijnych działaczy sportowych. Wynikiem tych kontaktów jestsześć książek o historii polonijnego sportu w USA i Australii oraz wiele pobulikacji prasowych. W Sydney, gdzie zamieszkuje od lat osiemdzieisątych, również utrzymuje kontakt z rodzimym ruchem sportowym.